Op dinsdag 10 oktober 1967 werd ons dispuut in ’t Vonderke aan het Lodewijk Napoleonplein opgericht. Aan een ronde tafel werd inspiratie gehaald uit het verhaal van Koning Arthur, waarin ridderlijkheid, zelfverbetering en gelijkheid de bovenhand voeren. Binnen enkele jaren werd besloten het E.S.C. te verlaten om onafhankelijk en zelfstandig te werk te kunnen gaan, met onze Burcht als sociëteit. Echter begon het, toen nog, donkergroene dispuut langzaamaan dood te bloeden, met onze zwarte periode als gevolg.
Enkele jaren waren er amper studentikoze gebeurtenissen waar te nemen op Fuutlaan 37d. Begin jaren ’80 kwam er echter een groep studenten te wonen die meer dan huisgenoten waren. Deze groep ging zich identificeren als Camelot, naar dezelfde idealen als de voormalige bewoners van de Burcht. Excalibur en Camelot hadden steeds meer onderling contact, in wat het begin zou zijn van het dispuut zoals we het nu kennen.
Een klein decennium was dit de stand van zaken. Er was contact en een gevoel van verbintenis tussen de Heeren, maar het waren nog steeds verschillende disputen. Dit veranderde tijdens ons Ve lustrum in Arcen, waarin de disputen definitief samen gingen en voortaan als Camelot Excalibur door het leven zou gaan. Met paars en geel als kleuren bleef deze groep hecht, met een enorme verticale verbintenis als logisch gevolg.
Al sinds 1984 organiseert het dispuut ieder jaar het alom geroemde huisfeest! Met onbeperkt bier, kilo’s zuurkool en een (nogal) knusse setting als pijlers onder het feest trachten wij op Koningsnacht iets terug te geven aan de Eindhovense studentenwereld. Jaar in jaar uit is ons huisfeest hét hoogtepunt van het jaar geweest, zeker ook met dank aan de fantastische sfeer die de bezoekers altijd mee weten te brengen naar onze Burcht. Het is elk jaar weer een queeste geweest om het feest te verbeteren, stilstand betekent immers achteruitgang. Toppunt was het feest in 2014, Willy to the Max! Met een bezoekersaantal van boven de 400 zielen is dit nog altijd het grootste feest dat ooit op de Burcht plaats heeft gevonden.
Misschien wel het meest zeggende moment in onze geschiedenis is de aankoop van diezelfde Burcht. Toen de huiseigenaren, die het pand sinds de intreding van Excalibur beheerden, het huis wilden verkopen, had een makelaar dollartekens in zijn ogen en wilde buiten het dispuut om het pand bemachtigen. In de weken daarna zette werkelijk iedereen van het dispuut zich in om de Burcht te behouden. Geld werd ingelegd, een stichting opgericht en uiteindelijk konden wij het van onze trouwe eigenaren overnemen.
Wat volgde was een egalisering waar Koning Arthur kippenvel van zou krijgen. In haar eerste jaren trachtte de stichting zoveel mogelijk leden voor hetzelfde bedrag ingekocht te krijgen, wat binnen korte tijd geregeld was. Allemaal voor het duurzame voortbestaan van het paars-gele kasteel aan de Fuutlaan.